Kupujesz cukier wanilinowy od lat i dam sobie rękę uciąć, że nigdy nie przeczytałaś co tak naprawdę napisane jest na tej małej torebeczce słodkiego aromatu do wypieków i deserów. Spokojnie, ja tez przez całe lata żyłam w błogiej nieświadomości, czego tak naprawdę dodaję do swoich pysznych słodkość i czym karmię bliskich. Bo można samemu w domu zrobić zdrowszy odpowiednik-domowy cukier waniliowy.
Być może część z Was jest już uświadomiona, jednak nadal spora część społeczeństwa kompletnie nie zwraca uwagi na to co kupuje. I nie chce tu wyjść absolutnie na jakąś eko maniaczkę, bo do tego mi bardzo daleko, natomiast są rzeczy których skład czasem warto przeczytać. Bo o ile są produkty które ciężko jest samemu odtworzyć w domu, wszystkie półki sklepowe uginają się pod chemicznymi wypełniaczami, ulepszaczami, konserwantami i inną “spożywczą chemią” , a my tak naprawdę musielibyśmy wywrócić do góry nogami swoje życie, żeby jadać w 100% zdrowo. O tyle, są takie małe kroki, które bardzo łatwo jest wykonać w domu, a małymi kroczkami droga do sukcesu murowana. Wróćmy jednak do naszego aromatycznego cukru.
Cukier WANILINOWY. Przeczytajcie powoli, dokładnie tą nazwę.
To dokładnie ten cukier który kupowaliście w sklepie setki razy, z przekonaniem, że kupujecie cukier waniliowy. Kosztuje grosze, chociaż tak naprawdę, gdyby policzyć cukier z prawdziwą wanilią zrobiony w domu, wyjdzie znacznie taniej. I nie ma nic wspólnego z cukrem waniliowym. No, może poza bliźniaczo podobną nazwą i odrobiną cukru w składzie. Wanilii w składzie nie uświadczycie. Co więc zawiera takie cukier w sobie?
Wanilina to chemicznie uzyskiwany aromat. Internet mówi, że to organiczny związek chemiczny posiadający kilka grup funkcyjnych: aldehydową -CHO, hydroksylową -OH i eterową -O-R -z chemii byłam kiepska i niewiele mi to mówi, za to już informacja, że taki wanilinowy ekstrakt dodaje się do wielu kosmetyków i może wywoływać różne reakcje alergiczne; egzemę, kontaktowe zapalenie skóry, podrażnienia i przebarwienia pigmentacji skóry. I chyba najjawniejsze-znajduje się w rejestrze zakazanych związków chemicznych. Te informacje mówią mi już dużo więcej. I na koniec smaczek, który zdecydowanie powinien Cie przekonać o odstawieniu waniliny ze swojego menu- podobno japońscy naukowcy już wiele lat temu, odkryli jak wyizolować wanilinę z…kału krowiego!
Już wiecie co kupujecie, co spożywacie. Nie wiecie jednak najważniejszego. Że taki cukier waniliowy bardzo łatwo samemu zrobić w domu!
Zrobienie takiego cukru zajmuje dosłownie dwie minuty. Umówmy się że mówimy o czasie produkcji, bo niestety, żeby cukier uzyskał odpowiedni aromat musi swoje odstać i całkowicie nabrać aromatu najważniejszego, naturalnego składnika-prawdziwej laski wanilii!
Domowy cukier waniliowy:
- dwie szklanki cukru
- laska wanilii
Skład prosty i przejrzysty. Rzekłabym samo zdrowie, ale podobno cukier to biała śmierć ;) Do rzeczy jednak.
Cukier przesypujecie do pojemnika w którym będzie przechowywany. Ja preferuje takie, które szczelnie można zamknąć. Żaden aromat nie ucieknie, nic się nie rozsypie. Laskę wanilii rozcinamy ostrym nożem na pół, zeskrobujemy ze środka ziarenka wanilii, które posiadają najwięcej aromatu i smaku i dodajemy do cukru. Laskę pozbawioną ziarenek kroimy na większe kawałki i również wrzucamy do cukru- przecież ona także ma w sobie pełno aromatu! Mieszamy i gotowe. Odstawiamy na tydzień, a jeszcze lepiej dwa, żeby cukier porządnie nabrał waniliowego smaku i aromatu.
Wanilia do tanich nie należy. Laskę nawalili kupicie najtaniej w okolicach sześciu złotych. Jednak taki cukier z wanilią jest równie aromatyczny, jak ten wytwarzany chemicznie, więc do wypieków, deserów dodajecie podobną jego ilość, około jedną, dwie łyżeczki. Więc tak naprawdę to nie są wielkie koszta. Szczelnie zamknięty cukier może stać i stać, chociaż po około miesiącu polecam wyciągnąć z cukru laski wanilii. Tak na wszelki wypadek. Raz zrobicie domowy cukier waniliowy i już nigdy nie kupicie chemicznego substytutu!
